To φιλί της ζωής

Μάλιστα, το φιλί της ζωής έδωσαν σε παράσταση συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) και της Όπερας της Νίκαιας, που ανεβαίνει αυτόν τον καιρό στην ΕΛΣ, μουσικοί της ορχήστρας της παράστασης και θεατές. Μιλάμε για μια παράσταση - στιγμιότυπο βλέπετε στη φωτογραφία - που πιθανότατα θα περνούσε κι αυτή απαρατήρητη, όπως τόσες και τόσες άλλες, μια και στην Ελλάδα δε φημιζόμαστε ως λάτρεις του λυρικού θεάτρου και της όπερας - και γενικά οποιουδήποτε θεάματος δεν περιλαμβάνει γαρύφαλλα στο πρόγραμμα. Διαμαρτυρόμενοι για ένα φιλί μεταξύ δυο ανδρών κατά τη διάρκεια της παράστασης, εγγράφως οι μουσικοί και δια βοής οι θεατές, έστρεψαν όλα τα βλέμματα επάνω της. Και πέτυχαν, διαμαρτυρόμενοι - άραγε γιατί θίχτηκαν τόσο από ένα φιλί μεταξύ ανδρών; Εδώ χωράνε πολλές ερμηνείες -, το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποθέτω επεδίωκαν. Όχι μόνο δεν βρήκαν συμπαραστάτες στο ευρύτερο φιλοθεάμoν κοινό, αλλά αντιθέτως, έκαναν γνωστή την... αμαρτωλή αυτή παράσταση ακόμη και σε ανθρώπους, όπως η αφεντιά μου, που υπό κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πιέσεως δε θα 'χαν πάρει χαμπάρι. Και μου θύμισαν τους θιγμένους πιστούς, πριν είκοσι χρόνια, που κραδαίνοντας σταυρούς διαμαρτυρόμενοι έξω από τους κινηματογράφους προβολής του 'Τελευταίου Πειρασμού' αλά Σκορσέζε, κατάφερναν μέσα να γίνεται το αδιαχώρητο. Λανσάροντας έτσι ένα νέο είδος μάρκετινγκ κινηματογραφικών ταινιών και παραστάσεων, του οποίου εμπνευστής θα μπορούσε να 'ναι ο Ινσπέκτορ Κλουζώ αυτοπροσώπως και το οποίο φαίνονται να ακολουθούν οι σοκαρισμένοι από το ομοφυλοφιλικό φιλί μουσικοί της ορχήστρας και θεατές της ΕΛΣ: το on-the-spot demonstration marketing ή ελληνιστί, μάρκετινγκ δια της διαμαρτυρίας στον τόπο του 'εγκλήματος'. Και εις άλλα με υγεία παιδιά.