3 Ιουν 2009

Προεκλογικές συγκεντρώσεις: ένας φίλος ήρθε απόψε απ' τα παλιά



Αυτές τις μέρες γίνονται οι μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις των μεγάλων κομμάτων. Χτες στη Θεσσαλονίκη του Γιώργου Παπανδρέου, σήμερα η μεγάλη συγκέντρωση στη συμπρωτεύουσα του πρωθυπουργού και αύριο και μεθαύριο οι αντίστοιχες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, για να κλείσει με αυτές η προεκλογική περίοδος. Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις μας έρχονται από παλιά. Ιδίως, μεταπολιτευτικά, από τη δεκαετία του ’80, στην οποία γνώρισαν τις μεγάλες δόξες τους με τον άφθαστο σε μεσσιανικές εμφανίσεις Ανδρέα Παπανδρέου να δονεί τα πλήθη με τη φωνή του, υπό τη συνοδεία της υποβλητικής μουσικής που δανείστηκα για την ανάρτηση αυτή. Από τότε όμως κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Πλέον ζούμε στην εποχή του internet, σε μια εποχή νέων μορφών και τεχνολογιών ενημέρωσης και επικοινωνίας, διαφορετικών τρόπων να έρχονται σε επαφή πολίτες και πολιτικοί. Θεωρώ τις μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις κατάλοιπο του παρελθόντος, που έχει ξεπεραστεί από τις σημερινές συνθήκες. Γι’ αυτό και στήνονται όλο και πιο προσεκτικά, μια και διαρκώς λιγότεροι πολίτες προτίθενται να σπεύσουν σε αυτές με τη θέλησή τους, με οργανωμένους οπαδούς που μεταφέρονται έτοιμοι, με πανό και σημαίες στο μέρος που θα γίνει η συγκέντρωση για να φωνάξουν συνθήματα, να χειροκροτήσουν, να ζητωκραυγάσουν. Αποτελούν έναν παλαιάς κοπής τρόπο επικοινωνίας, σύμφωνα με τον οποίο ο πολιτικός μιλά και το ανώνυμο πλήθος από κάτω αλαλάζει. Σήμερα, στην εποχή των μεγάλων προβλημάτων αλλά και της αυξανόμενης απόστασης που νιώθουν οι πολίτες να τους χωρίζει από τα κόμματα και τα επιτελεία τους, θα έβρισκα πιο αρμόζουσες για να έρθουν σε επαφή οι πολίτες με τα κόμματα όχι μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις αλλά ανοιχτές συζητήσεις, στις οποίες οι πολίτες θα είχαν μια πιο ισότιμη συμμετοχή: συζητήσεις όχι μόνο προεκλογικά αλλά και μεταξύ εκλογών, πάνω στα σημαντικά προβλήματα - περιβάλλον, παγκοσμιοποίηση, κοινωνικά ζητήματα, υγεία, παιδεία, πολιτισμός - που όλους μας απασχολούν, με εκπροσώπους των κομμάτων που ζητάνε την ψήφο μας. Οι μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις που σαν από κεκτημένη ταχύτητα από το μακρινό παρελθόν εξακολουθούν να διοργανώνουν τα κόμματα δε νομίζω ότι προσφέρουν πλέον τίποτα και από αυτή την άποψη, της ανταλλαγής απόψεων πάνω σε μείζονα ζητήματα. Αντιθέτως, ταλαιπωρούν τα κέντρα των μεγάλων πόλεων και τους κατοίκους τους με την αναστάτωση που προκαλούν, οι συγκεντρωμένοι αφήνουν συνήθως πίσω τους πολλά κιλά σκουπιδιών και το κυριότερο: κανένας πλην των οργανωμένων οπαδών δε συγκινείται, δεν επηρεάζεται και δε θα συμμετείχε σε αυτές ως υπεύθυνος πολίτης. Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτές λειτουργούν περισσότερο όχι ως πολίτες αλλά σαν χειροκροτητές, οπαδοί, ενθουσιώδες, απρόσωπο πλήθος. Καλό θα ήταν νομίζω να τα αντιληφθούν όλα αυτά και τα κόμματα και να αναρωτηθούν αν θέλουν να ζητούν την ψήφο κοπαδιών χειροκροτητών ή σκεπτόμενων πολιτών, αναδιοργανώνοντας τις προεκλογικές τους καμπάνιες αναλόγως.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Καλό θα ήταν νομίζω να τα αντιληφθούν όλα αυτά και τα κόμματα και να αναρωτηθούν αν θέλουν να ζητούν την ψήφο κοπαδιών χειροκροτητών ή σκεπτόμενων πολιτών"
Τώρα αν πω ότι τα περισσότερα μας κόμματα θέλουν το πρώτο θα είμαι κακόπιστος?

maximus είπε...

Ανατρίχιασα! Μα μήτε τον άκουσα, μήτε τον είδα και προσπαθώντας κάτι για να θυμηθώ, αποκοιμήθηκα...

Meropi είπε...

Δεν πήγα ποτέ σε προεκλογική συγκέντρωση. Ούτε ακόμα τα πρώτα χρόνια μετά την μεταπολίτευση που η ανάγκη ελεύθερης έκφρασης, μετά το φίμωμα, ήταν μεγάλη.
Ποτέ μα ποτέ δεν έχω νιώσει "οπαδός" ενός κόμματος και μάλιστα άκριτος χειροκροτητής. Πάντα νιώθω περαστική από το κόμμα που κάθε φορά ψηφίζω και διακείμενη κριτικά απέναντι του.

Meropi είπε...

Μα πού τη θυμήθηκες την αλήστου μνήμης Carmina Burana???? Χα χα χα χα!!!

gerasimos είπε...

Ανώνυμος δυστυχώς όχι...

Μάξιμους γιατί καλέ;

Μερόπη προεκλογική συγκέντρωση-υπερπαραγωγή (έστω και σε ποστ) άνευ κάρμινα μπουράνα θα ήταν σα σκoρδαλιά άνευ σκόρδου.

maximus είπε...

Ανατριχιάζω γιατί είναι συγκλονιστική η μουσική! Το ότι δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε την φωνή ούτε το πρόσωπο του Ανδρέα ειπώθηκε συμβολικά, φυσικά και θυμάμαι! Ήθελα μόνο να υπονοήσω την απουσία ενός κοινού οράματος που να "δονεί τα πλήθη" (άσχετα με το τι έγινε τελικά ή τι δεν έγινε τότε).

wintersea είπε...

Οι ομιλίες που εκφωνούν οι αρχηγοί στις συγκεντρώσεις, και τώρα αλλά και τότε, στερούνται εντελώς περιεχομένου. Ο εντυπωσιασμός των αναποφάσιστων ψηφοφόρων είναι το ζήτημα και αυτός έχει προ πολλού χαθεί, αφού γνωρίζουμε πλέον τις τεχνικές με τις οποίες συγκεντρώνεται "το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος" που έλεγε και ο Ανδρέας.
Τι μου θύμισες όμως... Λέξεις όπως συγκεντρωσιάρχης, δεν ακούγονται πια! Περασμένα μεγαλεία....

takis είπε...

Ασε γιατί έχουν ξεφτίσει και αυτές....
λίγες είναι οι μέρες τους..

Λες να τις νοσταλγήσουμε κάποτε? τότε που μέτραγαν με εκατομμύρια τη λαοθάλασσα...

Prokopis Doukas είπε...

Μπράβο βρε Γεράσιμε! Κι εγώ ήθελα να γράψω γι αυτές τις συγκεντρώσεις - δεν πήγα ποτέ σε καμία και τις θεωρώ πια πιο ξεπερασμένες από ποτέ..

Φαίνεται όμως οτι είναι απαραίτητες για το "ανέβασμα" της ψυχολογίας των οπαδών - και για την "εικόνα" (δηλαδή την κόντρα του τύπου "ποιος την έχει μακρύτερη"). Ακόμα κι όταν περιορίζονται σε κοινοτοπίες "η Λάρισα ψήφισε" και "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω"...

Stazybο Hοrn είπε...

Τελικά η ΛΚ κάνει επίδειξη δύναμης, ή μου φαίνεται; Έτσι είναι, άμα δεν τα πνίξεις μικρά, όταν μεγαλώσουν είν' αργά· αναλαμβάνουν τη βρώμικη δουλειά...

Fandis Bastounis είπε...

Καλά τα λέτε αλλά... τα λέτε επειδή δεν έχετε ακούσει Λεωνίδα Κύρκο. Ήταν συναρπαστικός.

gerasimos είπε...

Μάξιμους πράγματι, δονήσεις δε βλέπουμε τη σήμερον ημέρα. Πόσο δε κοινά οράματα.

wintersea τουλάχιστον τότε απέβλεπαν στον εντυπωσιασμό των ψηφοφόρων. Τώρα ούτε καν σε αυτό. Απλώς υποτιμούν αδιάντροπα τη νοημοσύνη μας αναλαμβάνοντας, επί παραδείγματι, την 'πολιτική ευθύνη' άμα 'στραβώσει' κάτι...

Τάκη μην το λες ότι λίγες είναι οι μέρες τους. Και πριν δέκα χρόνια αυτό θα μπορούσε να πει κανείς αλλά...

Προκόπη προσωπικά τις θεωρώ ενδεικτικές της ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής. Όπως έλεγε και ο Κορνήλιος Καστοριάδης, στην Ελλάδα ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και με την πολιτική Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.

Stazybo Horn ασχολίαστο... ;-)

Φάντη Μπαστούνι κι εμένα μου άρεσε ο Κύρκος. Δε μιλούσα όμως για τέτοιου είδους μικροσυγκεντρώσεις, που ήταν εντελώς άλλης αισθητικής και χαρακτήρα, αλλά για υπερπαραγωγές - εξου και η μουσική υπόκρουση του ποστ...