3 Μαρ 2009

Εσείς τι διαβάζετε στη Βουλή;



Όπως ξέρετε, ζούμε σε καθεστώς αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η δημοκρατία αυτή μας αντιπροσωπεύει; Μάλλον όχι. Σημαίνει, ότι λειτουργεί δι’ αντιπροσώπων, ότι επειδή είμαστε πολλοί νοματαίοι, αντί να μαζευόμαστε σε μια Εκκλησία του Δήμου ψηφίζουμε αντιπροσώπους. Αυτοί, σαφώς λιγότεροι – μόνο 300 – μαζεύονται σε ένα μεγάλο κτίριο που λέγεται κοινοβούλιο για να κάνουν αυτό ακριβώς που λέει το κτίριο: να συσκεφθούν, να βουλευτούν – όχι να βολευτούν, όπως υποψιάζομαι ότι μερικοί «βιαστήκατε» να σκεφτείτε –, να συνδιασκεφθούν για τα κοινά. Όμως, όπως εμείς οι κοινοί θνητοί βαριόμαστε του θανατά να πάμε να τους ψηφίσουμε όταν έρχονται οι εκλογές έτσι κι αυτοί, παρότι απολαμβάνουν πλήθος προνομίων ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας – με μέγιστο (και καλά!) προνόμιο την εκπροσώπησή μας –, βαριούνται να πάνε μέχρι το κοινοβούλιο και να κάνουν αυτό για το οποίο τους εκλέξαμε: να συμβουλευτούν για τα κοινά. Ακόμη κι αυτοί που από θεσμική υποχρέωση αναγκάζονται να πάνε, όπως ο κύριος Αλαβάνος που ηγείται της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ομολογούν ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα σε συνεντεύξεις τους ότι σκοτώνουν τον ατελείωτο χρόνο των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων διαβάζοντας. Όπως λέει κι ο ίδιος, «μας έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα “Το Βήμα” με τις εκδόσεις του Σαίξπηρ. Μικρές, χωράνε στην τσέπη, διαβάζονται και μέσα σε συνεδρίαση της Βουλής. Τώρα μόλις τέλειωσα τον “Αμλετ”, και από τη μετάφραση του Ρώτα πέρασα στη μετάφραση του Χειμωνά, που βρήκα στα ράφια της γυναίκας μου. Και από εκεί φευγαλέες ματιές στο πρωτότυπο». Φροντίζουν δηλαδή, όπως ο κύριος Αλαβάνος, για την πνευματική τους καλλιέργεια όσο βρίσκονται καταναγκαστικά στο κοινοβούλιο. Θα πρότεινα στο εξής, σε κάθε συνέντευξή τους, οι βουλευτές μας να ερωτώνται και τι διαβάζουν στον ελεύθερο χρόνο τους, ήτοι κατά τη διάρκεια των βαρετών συνεδριάσεων της Βουλής. Έτσι και θα μάθουμε κι εμείς τα αναγνωστικά τους γούστα και θα ξέρουμε πώς ΔΕΝ λειτουργεί η δημοκρατία μας. Άραγε οι υπόλοιποι αρχηγοί τι να διαβάζουν; Ο κύριος Καραμανλής, ο κύριος Παπανδρέου, ο κύριος Καρατζαφέρης, η κυρία Παπαρήγα; Μπορείτε να μαντέψετε;

8 σχόλια:

xasodikis είπε...

Να κάνω σεφτέ:
Ο Καραμανλής δεν διαβάζει, παίζει το φορητό playstation (έτσι κι αλλιώς σπάνια επισκέπτεται τη Βουλή), ο Γιωργάκης διαβάζει μπλογκ στο λαπιτόπ, ο Καρατζαφέρης το προσχέδιο της αυτοβιογραφίας του και η σ. Αλέκα δεν χρειάζεται να διαβάσει τίποτα, αφού όλα έχουν γραφτεί και εξηγηθεί πριν από πολλές δεκαετίες και η ίδια τα έχει μάθει απ' έξω, και δεν έχει ανάγκη να μάθει τίποτα παραπάνω. Τέλος. Α! Και ο Πάγκαλος μάλλον παίρνει κανέναν υπνάκο...

Meropi είπε...

Καλά είναι γνωστό ότι στη Βουλή ο καθένας σηκώνεται και απαγγέλλει το μονόλογο του. Από το να χασμουριούνται, καλύτερος ο Σαίξπηρ.

gerasimos είπε...

xasodikis εμένα ο Καρατζαφέρης θα μου ταίριαζε πιο πολύ να διαβάζει καμαρώνοντας την πολυσέλιδη αγωγή του κατά του Λαζόπουλου για το χιτλερικό μουστάκι που του κόλλησε, η συντρόφισσα Αλέκα το 'Ιωσήφ Στάλιν: πώς έφτασα στον αληθινό σοσιαλισμό', ο πρωθυπουργός μας το μάνιουαλ του playstation 3 και ο Γιωργάκης το 'Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς' (όπου βασιλιάς αυτός βλέπει πρωθυπουργός).

Meropi και επίκαιρος ο Σαίξπηρ και ιδίως ο Άμλετ του κυρίου Αλαβάνου, με το αθάνατο ερώτημα: Να ζει κανείς ή να μη ζει (σ' αυτή τη χώρα);

maximus είπε...

Ο κ. Καραμανλής διαβάζει το "Τρίτο Στεφάνι" που πολύ το περιμένει, ο κ. Παπανδρέου τον "Πειρατή Μπαρμπαρόσα" μπας και αγριέψει λίγο και καταφέρει να μαγκέψει τους Ελληνάρες, ο κ. Αλαβάνος το "Πολύ Κακό για το Τίποτα", τώρα που τέλειωσε τον Άμλετ, η κ. Παπαρήγα το "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα" του Μαμαλούκα γιατί αλλιώς ελπίδα δεν διαφαίνεται και ο κ. Καρατζαφέρης το "Μυστικό του Ιησού" του Ράμφου για να μάθει επιτέλους γιατί το περιστέρι επιλέγει το δικό του κεφάλι να ξαποστάσει ανήμερα των Φώτων.

Locus Publicus είπε...

Για τα περί διαβάσματος φίλε Γεράσιμε, με κάλυψαν οι προηγούμενοι. Πάνω στο ίδιο περίπου θέμα, αναρωτιέμαι πόσοι έλληνες πολιτικοί έχουν κάποια γνώση μουσικής (παίζουν ας πούμε κάποιο μουσικό όργανο). Θα ήταν ωραίο να βλέπαμε κάποτε και μια συναυλία πολιτικών. Θυμάμαι χρόνια πρίν, κάποια συναυλία πιάνου των κυρίων Ζισκάρ ΝτεΣτέν και καγκελάριου Σμίτ (νομίζω). Αλλη κάστα βέβαια...

Prokopis Doukas είπε...

Η αλήθεια είναι οτι κι εγώ θα διάβαζα κάτι την ώρα που μιλάνε κάτι ανεκδιήγητοι τύποι (κι έχει πολλούς πανάθεμα τους)... :-)

Unknown είπε...

Να μην ζει σε αυτή τη χώρα Γεράσιμε, είναι η χώρα του "βολευτή" του γραφειοκράτη και του πλιάτσικου.

gerasimos είπε...

MAXIMUS ωραίες μαντεψιές! :-)

Locus Publicus πάντως δε νομίζω αυτοί να... έπαιζαν τα όργανά τους κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων...

Prokopis Doukas παρομοίως, αλλά όχι αν αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι ήταν βουλευτές του εθνικού κοινοβουλίου...

mariana μακάρι να μπορούσα να πω ότι έχεις άδικο αλλά...