Θα 'θελα να 'μουν νεότερος, γύρω στα είκοσι τρία (άντε είκοσι τέσσερα) για…
… να μη βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, όπως μου είπε πρόσφατα μια ιντερνετική φίλη: να το βλέπω όχι μόνο μισογεμάτο αλλά ξεχειλισμένο, όπως κάποτε πράγματι το έβλεπα.
… να μη βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, όπως μου είπε πρόσφατα μια ιντερνετική φίλη: να το βλέπω όχι μόνο μισογεμάτο αλλά ξεχειλισμένο, όπως κάποτε πράγματι το έβλεπα.
… να φαντάζομαι ότι θα βρω μετά τις σπουδές μου μια ωραιότατη δουλειά, με ανθρώπους που θα κοιτάζουν ίσια μέσα μου, εκτιμώντας με (ακόμα την περιμένω).
… να νομίζω ότι μετά τις επόμενες εκλογές πραγματικά θα αλλάξουν τα πράγματα, θα ξημερώσει μια καινούργια μέρα και όλα θα γίνουν καλύτερα.
… να ΜΗ νομίζω, όπως σήμερα, ότι όλες οι νεότερες γυναίκες με ποθούν ατελείωτα, όταν αυτές θα με κοιτάξουν έστω και αφηρημένα.
… να περιμένω ότι με την έλευση της νέας χιλιετίας θα μπούμε σε μια νέα εποχή που θα συνδυάζει τηλεμεταφορές αλά Σταρ Τρεκ και άλλα θαυμαστά που ούτε να φανταστώ δε μπορούσα.
… να μη βαριέμαι να πάω να αθληθώ, να τρέξω, να ξενυχτήσω έτσι, χωρίς λόγο σε κάποιο καλοκαιρινό μπαράκι, να βγω μια βόλτα στην πόλη ένα γλυκό ανοιξιάτικο απόγευμα.
… να μη μου μιλάνε στον πληθυντικό οι σημερινοί εικοσάρηδες, κάνοντάς με να νιώθω υπερήλικας.
... να μη ρουφιέμαι κάθε τόσο μπροστά στον καθρέφτη προσπαθώντας να αποκρύψω, από τον ίδιο μου τον εαυτό, τις συνέπειες της ολοένα στενότερης, καθώς μεγαλώνω, σχέσης μου με το φαγητό.
Όμως, τα χρόνια πέρασαν και κοντεύω πια να μπω στα σαράντα. Ελπίζω, τουλάχιστον, να έχουν περάσει τα χειρότερα!
9 σχόλια:
Καλησπέρα. Κι εγώ θα ήθελα να ήμουν 23-24 ετών αλλά με ...τη μουσική σκηνή εκείνης της εποχής , τους ραδιοφωνικούς σταθμούς (Αχ , βρε Ρόδον!) , τα σινεμά του κέντρου που άνοιγαν από τις 2 κι έβρισκα καταφύγιο ... για την ορμή και το κέφι εκείνης της ηλικίας , την αίσθηση ότι θα κατακτούσα τον κόσμο όλο. Να όμως που ξυπνάω κάθε πρωί , κέφι υπάρχει παρά τις έννοιες που έχουν πολλαπλασιαστεί... ε, ναι υπάρχει και μια μικρή κοιλίτσα που τη ρουφάμε κάθε πρωί στον καθρέφτη μπροστά ( αυτό τώρα γιατί το αναφέρατε;!)...
Υ.Γ. : Χαίρομαι πολύ που είστε πάλι εδώ.
Γεράσιμε μου καλησπέρα.
Κατ' αρχάς ήθελα να σου πω πόσο χάρηκα που άλλαξες γνώμη σχετικά με το blogging.
Νιάτα είσαι ακόμα Γεράσιμε κι ας κοντεύεις τα 40. Στο λέει μια που κοντεύει τα 60 (57 είμαι!!). Αλλά αυτή η σχέση με το φαγητό βρε παιδί μου, το πρόσεξα κι εγώ ότι στενεύει. Χα χα χα!
Πάντως σ' ένα πράγμα δεν έχω χάσει ακόμα την ελπίδα μου, απ' όλα αυτά που αναφέρεις. Ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα με εκτιμήσουν γι' αυτό που είμαι. Ίσως και να έχουν υπάρξει. Έστω και αν αυτό δεν μεταφράζεται σε υλική ανταμοιβή.
crispy καλημέρα. Κι εμένα μου λείπουν η ορμή και το κέφι, αν και νομίζω ότι περισσότερο τα φαντάζομαι τώρα όλα αυτά και μάλιστα κάπως εξιδανικευμένα, παρά όντως υπήρχαν. Και τότε δηλαδή μάλλον ψιλομούχλας ήμουν - αν και θυμάμαι καθαρά ότι είχα φίλους ακόμα πιο βραδυκίνητους, άρα ίσως και να τα παραλέω.
Μερόπη καλημέρα. Δε μου είπες το σημαντικότερο: τα χειρότερα έχουν περάσει;
Γεράσιμε εκεί γύρω στα 40, άλλα έχουν περάσει (π.χ. οι απενταροσύνες, τα άσκοπα ξενύχτια) και άλλα έπονται (π.χ. με πονάει το χέρι, το πόδι, έχω πίεση κλπ). Χα χα χα!!!
Κι εγω σαραντα θαθελα να ημουν Πφφφφ!!! Παντως μη ρωτας την Μεροπη ουτε εμενα, οι γυναικες στα 40 ειναι διαφορετικες απο τους ανδρες στα 40. Η διαθεση εξαρταται απο την προσωπικοτητα και την ζωη που κανεις. Εννοω αν εισαι ευχαριστημενος απο την δουλεια σου την οικογενεια τους φιλους κλπ. Λοιπον σε πρωτη φαση, κομμενες οι μασες και να γραφτεις σε ενα γυμναστηριο! Ακου 40 ο νεος!!!
Θα συμφωνήσω με το δεσποινάριον!
Πλέον δεν υπάρχουν πια ηλικίες όπως βλέπεις γύρω μας.
Σημασία έχει το πως αισθάνεσαι και το τι κάνεις για να διορθώσεις ότι σε χαλάει στην εξωτερική σου εμφάνιση!!!
Δεσποινάριο καλό το γυμναστήριο αλλά η γυμναστική ανοίγει και περισσότερο την όρεξη. :-P
Πατσιούρι το πρωί αισθάνομαι εικοσάρης, κατά το μεσημεράκι τριαντάρης και από το απόγευμα και ύστερα αρχίζω να πλησιάζω τη... μέση ηλικία. :-P
Επιτέλους διάβασα το "θα 'θελα" σας. Πόσο συμφωνούμε... Νομίζω ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα, απ' ότι βλέπω και γύρω μου.
Γι' αυτό γρήγορα, "beam me up Scotty, beam me up"! Νομίζω ότι πρέπει να το χρησιμοποιήσω σε κάποια επόμενη ανάρτηση αυτό, ευχαριστώ που μου το θυμίσατε.
Πολύ χάρηκα που είστε πάλι εδώ:-) Καλό σας βράδυ
MAXIMUS κι εγώ χαίρομαι που συνεχίζουμε να τα λέμε. Kαλό βράδυ. :-)
Δημοσίευση σχολίου