Κάψτε τις τηλεοράσεις, όχι τα βιβλία

«Συχνά παρατηρείται πολλοί μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων κατά το τέλος του σχολικού έτους. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο και να αναφερθείτε στους τρόπους θα συμβάλουν στην αρμονική συνύπαρξη του βιβλίου με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης (500-600 λέξεις)».

Με αυτό το μείζονος σημασίας ερώτημα κλήθηκαν να αναμετρηθούν, με τις απαντήσεις τους, οι υποψήφιοι στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας που άνοιξε το φετινό πρόγραμμα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Άραγε γιατί από τότε που κι εγώ τελείωνα το Λύκειο μέχρι και σήμερα, αρχές του καλοκαιριού ή τέλη της άνοιξης, στήνονται πυρές έξω από σχολεία; Πυρές στις οποίες αγανακτισμένοι, μπουχτισμένοι μαθητές ρίχνουν τα σχολικά τους βιβλία της χρονιάς που πέρασε; Τα βιβλία που τόσο τους 'βασάνισαν', βγάζοντας έτσι το 'άχτι' τους; Φταίνε άραγε τα ίδια τα βιβλία, που πολλοί τα θεωρούν κακογραμμένα; Φταίνε μήπως οι εκπαιδευτικοί, που ίσως να μην κάνουν τη δουλειά τους με το απαιτούμενο κέφι; Φταίει το εκπαιδευτικό μας σύστημα εν τω συνόλω του; Ποιος φταίει τέλος πάντων για το ότι αυτό το μεσαιωνικού τύπου έθιμο συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι τις μέρες μας;

Αν με ρωτήσετε θα σας πω ότι, κατά τη γνώμη μου, δε φταίνε τόσο τα ενδεχομένως όχι και τόσο καλογραμμένα σχολικά βιβλία για το ότι στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς καταλήγουν στην πυρά. Ούτε και οι πιθανότατα άκεφοι, ανόρεχτοι εκπαιδευτικοί, που αποτελούν γρανάζια ενός όχι άψογου εκπαιδευτικού συστήματος. Υπάρχουν, νομίζω, και κάποιοι άλλοι λόγοι για τις πυρές έξω από τα σχολεία: λόγοι που έχουν να κάνουν με το βαθύτερο πολιτιστικό έλλειμμα της σύγχρονης Ελλάδας. Ή, αν θέλετε, με το ότι στα περισσότερα ελληνικά σπίτια – για να φύγουμε για λίγο από τα σχολεία – δεν υπάρχουν, στα σαλόνια ή στις κρεβατοκάμαρες, στα παιδικά ή στα εφηβικά δωμάτια και τόσα βιβλία για να καούν, αλλά περισσότερο συσκευές τηλεόρασης, ηχοσυστήματα, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, βιντεοπαιχνίδια και άλλα τέτοια είδη πρώτης ανάγκης – δηλαδή ανάγκης για αποβλάκωση και σκότωμα χρόνου. Άραγε γιατί δεν βλέπουμε, ούτε προβλέπεται να δούμε, νεοέλληνες να καίνε έξω από τα σπίτια τους τις τηλεοράσεις τους στο τέλος κάθε τηλεοπτικής σεζόν; Παρότι τα τηλεσκουπίδια που μας σερβίρονται, κυρίως από τα ιδιωτικά κανάλια, παραμένουν απείρως χειρότερα και από το πιο κακογραμμένο σχολικό βιβλίο;