Στην πυρά

Παρότι δε ζούμε πια σε σκοτεινές, δαιμονόπληκτες εποχές, απ' αυτές στις οποίες η αδυναμία των ανθρώπων να ερμηνεύσουν διάφορα ανεξήγητα που έβρισκαν εμπρός τους δημιουργούσε την ανάγκη για εξιλαστήρια θύματα, προκειμένου να καταπολεμηθεί το άγχος που τους προκαλούσαν τα άλυτα μυστήρια της φύσης ή της ανθρώπινης φαντασίας, κάποιες πρακτικές, βαθιά ριζωμένες εντός μας, επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Αποκλειστικά υπεύθυνη για την προπέρσινη πυρκαγιά της Ηλείας θεωρήθηκε λέει μια 78χρονη που έψηνε κόλλυβα. Καμία πολιτειακή ή τοπική αρχή ή υπηρεσία δε βρέθηκαν να φέρουν την παραμικρή ευθύνη για την καταστροφική πυρκαγιά, που κόστισε δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Δε θα μου φαινόταν περίεργο αν το παραπάνω δημοσίευμα συνέχιζε λέγοντας ότι μετά την αναμενόμενη καταδίκη της, αλλά και την άρνησή της να μετανοήσει για όσα δολίως έπραξε, η 78χρονη θα τοποθετηθεί σε πυρά στην κεντρική πλατεία του Πύργου Ηλείας για να καεί ζωντανή σαν μάγισσα, μπροστά σε πλήθος αγανακτισμένων από τη συμπεριφορά της πολιτών. Θα μπορούσε μάλιστα να παρευρίσκεται για την περίσταση και κάποιος εκπρόσωπος της εκκλησίας, δίνοντάς της μια τελευταία ευκαιρία λίγο πριν ξεψυχήσει να δηλώσει την υποταγή της στον Κύριο, αποκηρύσσοντας τα όποια δαιμόνια την είχαν καταλάβει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να κοπάσει λιγάκι η ανησυχία, η ταραχή που προκαλεί το ανεξήγητο αυτό κακό που ακούει στο όνομα πυρκαγιές και δε μας αφήνει σε ησυχία ως χώρα τα τελευταία χρόνια. Αφήστε που με το παραδειγματικό κάψιμο μιας αποδεδειγμένα και με το νόμο μάγισσας θα συνετίζονταν και άλλες γιαγιάδες που ίσως αυτή τη στιγμή καταστρώνουν σατανικά σχέδια ψησίματος κολλύβων ή άλλων εμπρηστικών σκευασμάτων σε σκοτεινά υπόγεια. Και θα κοιμόμασταν, οι φιλήσυχοι πολίτες, πιο ήσυχοι τα βράδια.