Μαθήματα αγωγής του πολίτη στην Αμφίκλεια

Στο ιντερσίτι από Θεσσαλονίκη για Αθήνα, λίγο πριν τη Λιβαδειά. Για την ακρίβεια, πλησιάζοντας την Αμφίκλεια. Ξαφνικά σταματάμε. Μια φωνή από τα μεγάφωνα ανακοινώνει ότι έχουν κλείσει τη γραμμή κάτοικοι της περιοχής διαμαρτυρόμενοι για τον ‘Καλλικράτη’. Οι επιβάτες ανάστατοι, δεν περνάνε ένα-δυο λεπτά και οι πρώτοι σηκώνονται, βγαίνουν έξω για να καπνίσουν και να πάρουν φρέσκο αέρα. Μετά από δέκα περίπου λεπτά η φωνή από τα μεγάφωνα ζητάει από όσους επιβάτες έχουν βγει να ξαναμπούν κλείνοντας τις πόρτες για να ξεκινήσει το τρένο. Πράγματι, ξαναξεκινάμε. Σε λίγο όμως ξανασταματάμε. Μια από τα ίδια. Οι ανήσυχοι ξαναβγαίνουν, περνάει ένα εικοσάλεπτο ακινησίας και ξανά η φωνή από τα μεγάφωνα να τους ‘μαζέψει’. Ξαναξεκινάμε για να ξανασταματήσουμε, αυτή τη φορά λίγα μέτρα από το μπλόκο. Τώρα οι περίεργοι έχουν έναν λόγο παραπάνω να βγουν, για να δουν ένα θέαμα που φαντάζομαι έχουν ξαναδεί αμέτρητες φορές στη χώρα αυτή αλλά απ’ ό, τι φαίνεται δεν το χορταίνουν: τους ανθρώπους που έχουν μαζευτεί στις γραμμές και δεν μας αφήνουν να περάσουμε. Φαίνεται ότι ο μηχανοδηγός βρίσκεται σε ‘διαβούλευση’ με τους συγκεντρωμένους προκειμένου να μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε. Και η φωνή από τα μεγάφωνα κατσαδιάζει τους επιβάτες που έχουν βγει λέγοντας ότι αν δεν μαζευτούν όλοι στο τρένο και δεν κλείσουν οι πόρτες, δεν θα πετύχει η ‘διαβούλευση’. Με δυο-τρεις ανακοινώσεις μαζεύονται και οι τελευταίοι που είχαν βγει να χαζέψουν το μπλόκο, κλείνουν οι πόρτες και μετά από μισή ώρα αναμονής σιγά-σιγά ξεκινάμε. Περνώντας από το μπλόκο βλέπω από το παράθυρο καμιά τριανταριά ανθρώπους μαζεμένους με μερικά παιδιά μαζί τους. Προφανώς τα παιδιά τα πήραν μαζί για να πάρουν ένα δωρεάν μάθημα αγωγής του πολίτη. Στο σημερινό μάθημα μυούνται στην διαμαρτυρία αλά ελληνικά. Και μαθαίνουν ότι παρότι μπορεί να υπάρχουν χίλιοι δυο άλλοι τρόποι να διαμαρτυρηθούν, οφείλουν να ακολουθούν το γνωστό αξίωμα: για να διαμαρτυρηθούμε για κάτι, ταλαιπωρούμε όσο περισσότερο γίνεται όσο περισσότερους άσχετους με το πρόβλημά μας πολίτες. Συγχαρητήρια λοιπόν κάτοικοι της Αμφίκλειας, καταφέρατε να μας καταταλαιπωρήσετε όσους ταξιδεύαμε με το έρημο αυτό ιντερσίτι. Είχαμε μια ώρα καθυστέρηση, περάσαμε έξι ώρες συνολικά μέσα στο τρένο αντί για τις πέντε που διαρκούσε το ταξίδι και εσείς περάσατε το μήνυμά σας, το οποίο να με συμπαθάτε αλλά λόγω κούρασης δεν συγκράτησα.