Ουραγοί και πρωτοπόροι

Πριν λίγα χρόνια μου έμοιαζαν με μικροπωλητές ιδεών, οι φοιτητές πίσω από πάγκους με κομματικά φυλλάδια στις φοιτητικές εκλογές. Σήμερα θα τους έλεγα όχι μικροπωλητές αλλά χονδρέμπορους, σε ένα παραεμπόριο που ανθεί εντός των ελληνικών πανεπιστημίων. Τότε νόμιζα ότι οι φοιτητικές παρατάξεις (στο βίντεο μέλη της ΔΑΠ ΝΔΦΚ του ΤΕΙ Πειραιά πανηγυρίζουν για τη νίκη τους στις τελευταίες εκλογές επί της αντιπάλου ΠΑΣΠ – αν αντέχετε δείτε το όλο) ήταν ένα καταφύγιο για τους ιδεολόγους, πολιτικοποιημένους φοιτητές που έστω κι έτσι, έστω κι εκεί, έβρισκαν έναν χώρο ανταλλαγής ιδεών, ζυμώσεων, προβληματισμού. Στην πορεία έμαθα ότι οι παρατάξεις αυτές είναι βαθιά βουτηγμένες σε διαπλοκή με κάθε άλλο κομμάτι του παζλ που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο, μια διαπλοκή οικονομική, ρουσφετολογική, μικροπολιτική. Από τότε μέχρι σήμερα άκουσα ότι μέχρι και σημειώσεις μαθημάτων βγαίνουν προεκλογικά σε… δημοπρασία από τις φοιτητικές παρατάξεις για να προσελκύσουν ψηφοφόρους. Έμαθα ότι ένας συνομήλικός μου σαραντάρης (!) λύνει και δένει στην ΑΣΟΕΕ ως… υψηλόβαθμος ‘νεολαίος’ σε συνδιαλλαγή με καθηγητές και όλο το πανεπιστημιακό κατεστημένο, παίζοντας ρόλο ακόμα και στην επιλογή των φοιτητών που θα γίνουν δεκτοί στα μεταπτυχιακά προγράμματα της σχολής. Από τότε μέχρι σήμερα είδα το πραγματικό παραεμπόριο που ανθεί στο πεζοδρόμιο έξω ακριβώς από την ΑΣΟΕΕ – το οποίο πεζοδρόμιο θεωρείται, λέει, άσυλο, όπως και το πεζοδρόμιο έξω από τη Νομική. Κι εγώ που νόμιζα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο ήταν για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, όχι ‘μαϊμούδων’.

Τότε έβλεπα κάπως ρομαντικά τα παιδιά σε εναγώνια αναζήτηση ιδεολογικών σωσιβίων, έστω και προκατασκευασμένων, για να γλυτώσουν από το πολιτικοκοινωνικό ναυάγιο γύρω τους και δικαιολογούσα κατ’ αυτόν τον τρόπο την ένταξή τους στα αισχρά παρακλάδια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που λέγονται ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, καθώς και τις άλλες ‘νεολαίες’. Σήμερα που παρότι τα μητρικά κόμματα καταρρέουν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα τα φοιτητικά τους παρακλάδια παραμένουν ακμαία και μετράνε ψήφους για να διεκδικήσουν για μια ακόμα φορά την πρωτιά, δεν ξέρω τι να πω. Οι φοιτητές, οι νέοι άνθρωποι, αντί να βρίσκονται στην πρωτοπορία της αποδοκιμασίας και απόρριψης του χρεωκοπημένου πολιτικού μας συστήματος, του σάπιου πολιτικού μας κατεστημένου, όπως οι Ισπανοί συνομήλικοί τους, είναι ουραγοί, είναι οι τελευταίοι του πιστοί.


Live TV : Ustream

Σήμερα, η καρδιά κάθε ανθρώπου αγανακτισμένου με την λεηλασία της προσωπικής του αξιοπρέπειας, της ζωής του, των ονείρων του από ‘μικρές’ κυβερνήσεις και μεγάλα συμφέροντα, από τελειωμένα κόμματα και ατελείωτη μικροπολιτική φλυαρία, χτυπάει στην Πουέρτα ντελ Σολ (ακριβώς από πάνω η πλατεία-επίκεντρο της αυθόρμητης, μαζικής κινητοποίησης δεκάδων χιλιάδων Ισπανών ενάντια στο πολιτικό τους σύστημα σε ζωντανή σύνδεση). Σήμερα, θα έλεγα στους Έλληνες φοιτητές: ξυπνάτε παιδιά! Η ζωή εκεί έξω τρέχει, όχι στα παραταξιακά τραπεζάκια. Το πανεπιστημιακό άσυλο, οι φοιτητικές παρατάξεις, προέρχονται, παρότι έφτασαν μέχρι εσάς στην πλέον εκφυλισμένη τους μορφή, από μια παρόμοια έκρηξη της γενιάς των πατεράδων ή των παππούδων σας, που μέσα σε μια μαύρη, κατάμαυρη δικτατορία έκανε την υπέρβαση, τόλμησε, ρίσκαρε. Αν εσείς, που έχετε τα λιγότερα να χάσετε και τα περισσότερα να κερδίσετε για το μέλλον σας – γιατί οι επαναστάσεις κι οι εξεγέρσεις ξεκινάνε απ’ αυτούς που έχουν τα περισσότερα να κερδίσουν και τα λιγότερα να χάσουν, όπως εσείς, ναι εσείς – δεν κάνετε σήμερα κάτι, δεν βγείτε σήμερα όχι να διαδηλώσετε αλλά να δηλώσετε, καθαρά και ξάστερα, την αγανάκτησή σας για τα όνειρά σας που παραμένουν λαθραία, που έχουν ‘κολλήσει’ στο τελωνείο των συμφερόντων, της διαφθοράς, της διαπλοκής, μην περιμένετε από κανέναν, πουθενά και ποτέ, να το κάνει εκ μέρους σας. Αν οι ίδιοι δεν βγείτε σήμερα κιόλας να απαιτήσετε οι κλέφτες των ονείρων σας να επιστρέψουν τα κλοπιμαία, δεν πρόκειται να το κάνουν ποτέ. Αν εσείς δεν κάνετε κάτι, δεν θα γίνει τίποτα.