Ένα νέο ξεκίνημα

Η ζωή ξεκινά όταν αφήνεις μια παλιά ζωή πίσω σου. Αυτό σκέφτηκα πριν λίγο, έχοντας λίγες ώρες που παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, μια παραίτηση στην οποία η πολύπειρη σ' αυτά εργοδοσία με οδήγησε με υπολογισμένες, στρατηγικές κινήσεις. Ήταν μια δουλειά απ' αυτές που πραγματικά δοκιμάζουν τις αντοχές αλλά και την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου. Μια δουλειά απ' αυτές που πρέπει να παραιτηθείς απ' όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής σου για να μην παραιτηθείς απ' αυτήν. Αλλά σήμερα αποφάσισα να φέρω ξανά σε πρώτο πλάνο την υπόλοιπη ζωή μου, την οικογένειά μου, τα ξεχασμένα μου όνειρα, τον αυτοσεβασμό μου, όλα όσα όλον αυτόν τον καιρό είχαν μείνει εκτός, είχαν μπει σε ένα περιθώριο, λόγω αυτής της δουλειάς. Νιώθω μια τεράστια ανακούφιση, που γλυκαίνει το βάρος της αβεβαιότητας για την επόμενη μέρα. Κάνοντας αυτό το βήμα συνειδητοποίησα ότι θα 'πρεπε να το 'χα κάνει καιρό πριν. Βλέποντας από την απόσταση των λίγων αυτών ωρών τους πρώην εργοδότες μου, είδα πόσο χρόνο έχασα πιστεύοντας ότι με τη δική μου συμπεριφορά μπορεί να άλλαζε και η δική τους. Όμως άνθρωποι όπως αυτοί, διαβρωμένοι απ' το χρήμα, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, δύσκολα αλλάζουν. Αν και όταν αλλάξουν, θα 'ναι προς το χειρότερο. Προς το χειρότερο όχι μόνο το δικό τους, αλλά και όσων οι ζωές τους κινούνται γύρω απ' αυτούς, γύρω από τα θλιβερά τους χρήματα. Ο Ηράκλειτος έλεγε ότι ο ήλιος ανατέλλει καινούργιος κάθε μέρα κι αυτό ήταν από παλιά και δική μου πεποίθηση. Τι κι αν πριν λίγο οι πολιτικοί αρχηγοί έβαλαν για μια ακόμα φορά τα μικροκομματικά τους συμφέροντα πάνω απ' την Ελλάδα και απέτυχαν να φτάσουν στην πολυπόθητη για τους δανειστές συναίνεση. Τι κι αν έχουμε λέει χρήματα ως χώρα μέχρι τις 17 Ιουλίου. Για τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, όλα είναι δυνατά. Αρκεί να μην ξεχνά, πώς είναι να 'σαι άνθρωπος. Αρκεί να θυμάται όσα τον κάνουν άνθρωπο, όσα του χαρίζουν αυτοεκτίμηση, όσα του εμπνέουν αυτοθαυμασμό.