26 Μαΐ 2009

Αντίο σ' έναν ωραίο άνθρωπο

Είχε επιλέξει να πάει κόντρα στο ρεύμα. Είχε επιλέξει, στην εποχή αυτή της λάσπης, των σκανδάλων, των εύπεπτων συνθημάτων, τον μοναχικό δρόμο της αξιοπρέπειας, της ψυχραιμίας, του συγκροτημένου και συγκρατημένου λόγου. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν ένας πολιτικός παλαιάς πλέον κοπής, από αυτούς που ποτέ δεν εντάχτηκαν, δεν αφομοιώθηκαν στη σημερινή εποχή που η λέξη ισοδυναμεί με βρισιά. Επιμένοντας να ακολουθεί δρόμους απάτητους από τους περισσότερους συναδέλφους του, με ουσιαστική παρουσία και ήρεμο, μεστό λόγο κατάφερε να κερδίζει ανθρώπους όλων των παρατάξεων και ιδεολογικών προελεύσεων, έξω και πέρα από τα "στενά" όρια της Αριστεράς. Δεν ξέρω γιατί αλλά η απώλειά του μου φαίνεται τόσο μα τόσο χαρακτηριστική, κατά έναν περίεργο – ή τελικά όχι και τόσο περίεργο – τρόπο, της παρακμιακής φάσης που περνάει η πολιτική μας ζωή. Διότι απ’ τη μια βλέπουμε να επικρατούν οι κάθε λογής φωνακλάδες, κούφιοι από ιδέες πολιτικοί νάνοι, έρμαια των επικοινωνιακών τους συμβούλων ή των φιλοδοξιών τους. Και απ’ την άλλη; Απ’ την άλλη βλέπουμε να φεύγει, τόσο πρόωρα, ένας από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος μεγάλος εκπρόσωπος μιας "φουρνιάς" πολιτικών που έφερναν τους πολίτες κοντά τους με την αξιοπρέπειά τους και όχι με απλωτές χειρονομίες, που κέρδιζαν την προσοχή ακόμη και των φανατικότερων αντιπάλων τους με γερά επιχειρήματα, όχι με άναρθρες κραυγές. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης είχε υποχρεωτικά περιθωριοποιηθεί, έπρεπε να περιθωριοποιηθεί, διότι δεν ταίριαζε στη συνταγή του λαϊκισμού, της δημαγωγίας, του καιροσκοπισμού που βλέπουμε να εφαρμόζεται με τόση επιτυχία απ’ άκρη σ’ άκρη του πολιτικοκομματικού φάσματος. Ας ελπίσουμε ότι ο θάνατός του θα σημάνει το γκελ, την αναπήδηση στον πάτο του βαρελιού στον οποίο κείτονται τα πολιτικά μας κόμματα, την αφύπνιση. Θα του άξιζε να φέρει μια τόσο σημαντική αλλαγή. Και θα το ήθελε, νομίζω.

14 σχόλια:

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Πριν πολιτικοιηθώ έλεγα πως εκτιμάω 2.5 πολιτικούς:
1. Τον Στέφανο Μάνο
1.5 τον ΓΑΠ πριν γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ
2.3 Τον Παπαγιαννάκη.

Πλέον έμεινα με το 1.5...

Meropi είπε...

Πάνω απ' όλα ήταν ΜΗ λαϊκιστής και ήπιων τόνων. Τα δύο αυτά προσόντα του μ' έκαναν να τον εκτιμήσω πολύ. Αιωνία του η μνήμη

Theodota Nantsou είπε...

Η διαφορά του με τους περισσότερους άλλους ήταν ότι είχε ξεκάθαρο όραμα για την οικολογική και δίκαιη κοινωνία. Όραμα το οποίο έβλεπε μπροστά του και όχι πίσω του. Αφήνει ένα πολύ μεγάλο κενό στην πολιτική. Ακόμα μεγαλύτερο κενό στον ΣΥΝ, που αμφιβάλλω όμως αν θα αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ...

Φλύαρος είπε...

Έφυγε ένας σεμνός άνθρωπος, ήπιων τόνων και ουσιαστικού πολιτικού λόγου. Κρίμα που φτωχαίνει κι άλλο η πολιτική ζωή του τόπου.

takis είπε...

Hμουν πάντα κοντά στις θέσεις και "στύλ" Παπαγιαννάκη (ή ήθελα να ήμουν..)απο παλιά.
Δυστυχώς φεύγει σε μια κρίσιμη στιγμή για την Αριστερά.
Το κενό θα είναι δυσαναπλήρωτο.
Δυστυχώς για όλους μας.

Υπογράφω και εγώ το "αντίο" σου.

ippoliti_ippoliti είπε...

το έμαθα μέσω της ανάρτησής σας. είμαι και εγώ από αυτούς που θεωρούν δυσαναπλήρωτο το κενό. Τι κρίμα για μας, για την πολιτική ζωή του τόπου.
Αιωνία του η μνήμη

Prokopis Doukas είπε...

Το χειρότερο είναι οτι τον περιθωριποίησε το ίδιο του το κόμμα..

mtryfo είπε...

μεγάλη απώλεια... δυσαναπλήρωτο κενό... η αριστερά δεν έχει αντιληφθεί ακόμα τι έχασε...
ίσως ακούγονται "βαριές" εκφράσεις αλλά πιστέψτε με ειναι αληθινές... έτσι ακριβώς νοιώθω κι εγώ μαζί με πολλούς φίλους και συντρόφους του...
Γεράσιμε σ ευχαριστώ για την ανάρτηση...

Unknown είπε...

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης είχε υποχρεωτικά περιθωριοποιηθεί, έπρεπε να περιθωριοποιηθεί, διότι δεν ταίριαζε στη συνταγή του λαϊκισμού, της δημαγωγίας, του καιροσκοπισμού που βλέπουμε να εφαρμόζεται με τόση επιτυχία απ’ άκρη σ’ άκρη του πολιτικοκομματικού φάσματος.

Θαρρώ, όλη η ουσία είναι σε αυτήν την πυκνή πρόταση του Γεράσιμου.

Η φτήνεια, η ευκολία, η ημιμάθεια, είναι που πια προσδιορίζουν τα πάντα στην Ελλάδα, σε όλο το φάσμα της κοινωνίας και, κυρίως στο πολιτικό-και δεν μιλάω μόνο για τα εντός Βουλής σχήματα αλλά και για τα εκτός.

Ο Παπαγιαννάκης, δεν ήταν "σεμνός" ή χαμηλότονος και ήπιος γιατί ήταν γενικώς και αορίστως ο "χαρακτήρας του.

Η στάση του, το ύφος και το ήθος του, ήταν προϊόντα της Παιδείας του, Παιδεία με ορθάνοιχτους ορίζοντες χωρίς φόβο στο καινούργιο, χωρίς κόμπλεξ στην ευρωπαϊκότητα. Όσα κόμιζε στον πολιτικό στοχασμό συνδυασμένα με την προσωπικότητά του ήταν (και είναι) κρίσιμα απαραίτητα για την Ελλάδα και ταυτόχρονα σε τραγική έλλειψη.

Οι ελάχιστοι πολύτιμοι και άξιοι "φεύγουν" και η αριστερά όλο και πιο πολύ είναι παραδομένη στους αλαλαγμούς της στείρας διαμαρτυρίας ή, ακόμα χειρότερα στους εναγκαλισμούς με βαθύτατα αντιδραστικές θέσεις, χάριν λαϊκισμού και άγρας ψήφων.

Τραγωδία και αδιέξοδο.

gerasimos είπε...

Iωάννη οι άλλοι δυο πάντως, ιδίως ο δεύτερος, έχουν μέλλον...

Μερόπη κάποτε πρέπει να σταματήσουν και οι υπόλοιποι πολιτικοί να χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο στη ρητορική τους τον 'ελληνικό λαό' και ν' αρχίσουν να μιλάνε για Έλληνες πολίτες.

Θεοδότα ο ΣΥΡΙΖΑ δε νομίζω ότι βρίσκεται σε θέση να αντιληφθεί και πολλά. Όπως δεν μπόρεσε ποτέ να αντιληφθεί την αξία του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.

gerasimos είπε...

Φλύαρε, Τάκη, ippoliti_ippoliti βλέπω πάντως - από τις τόσες αναφορές στο ίντερνετ - πόσο μεγάλη απήχηση είχε. Και σε ανθρώπους διαφορετικών παρατάξεων. Αυτό νομίζω κάνει κι έναν πολιτικό μεγάλο.

Προκόπη αυτό που είπες το θεωρώ ίσως το σημαντικότερο. Δυο φορές έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία του ΣΥΝ - το 1993 και το 2004 - αλλά και στις δυο δεν τα κατάφερε. Την πρώτη έχασε από τον άχρωμο και άοσμο Νίκο Κωνσταντόπουλο και τη δεύτερη από τον χάνομαι γιατί ρεμβάζω Αλέκο Αλαβάνο...

gerasimos είπε...

mtryfo η Αριστερά δεν είχε ποτέ αντιληφθεί τι είχε, πώς να αντιληφθεί τώρα τι έχασε...;

politispittas χάλαγε την πιάτσα της αμετροέπειας και της αρλουμπολογίας, γι' αυτό και παρέμενε στο περιθώριο.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ουσιαστική ανάρτηση για έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο.
Ασχετως του αν διαφωνώ με πολλές από τις θέσεις του, ήταν (είναι) ένας αξιόλογος, σοβαρός και συνεπής πολιτικός.
Από κοίνους που κατέκτησαν τον σεβασμό και την εκτίμηση με το σπαθί τους.

gerasimos είπε...

Ευχαριστώ για το 'πολύ ουσιαστική': τεράστιο κοπλιμέντο.