Πηγαίνοντας στη δουλειά τυχαίνει να περνάω κάθε μέρα έξω από την ΑΣΟΕΕ, στην Πατησίων. Τελευταία λοιπόν παίζεται ένα παιχνίδι, ένα κρυφτούλι, μεταξύ των Αφρικανών μικροπωλητών που απλώνουν σε σεντόνια την πραμάτεια τους στο πεζοδρόμιο έξω ακριβώς από τη σχολή και της αστυνομίας. Εμφανίζεται η αστυνομία, εξαφανίζονται. Φεύγει η αστυνομία, επανεμφανίζονται. Να πω ότι τα συγκεκριμένα πεζοδρόμια δεν είναι και πολύ φαρδιά. Τυχαίνει εκεί να κάνουν στάση και διάφορα τρόλεϊ και με τα απλωμένα σεντόνια πραγματικά δυσκολεύεσαι να κυκλοφορήσεις, να περπατήσεις. Οπότε ομολογώ ότι με χαρά είδα την απομάκρυνση των μικροπωλητών αυτών από εκεί. Μέχρι σήμερα, που επανήλθαν θριαμβευτικά. Πώς και γιατί; Κατεβαίνοντας από το τρόλεϊ έξω από τη σχολή, βρέθηκα μπροστά στην εξής κατάσταση: στα πεζοδρόμια τα γνωστά σεντόνια με κάθε λογής φτηνοπράγματα και εντός της σχολής (εντός του Ασύλου, στο οποίο άκουσα ότι καταφεύγουν και οι ίδιοι οι μικροπωλητές όταν σκουραίνουν τα πράγματα) φοιτητές με πλακάτ και ντουντούκες να διαδηλώνουν υπέρ της νομιμοποίησης των μεταναστών. Κατεβαίνοντας από το τρόλεϊ έπρεπε να κάνω σάλτα για να αποφύγω να πατήσω στα απλωμένα σεντόνια και μετά να στριμωχτώ μαζί με άλλους περαστικούς για να καταφέρω να βγω από το στενό αυτό πέρασμα που κάποτε ήταν πεζοδρόμιο. Κατανοώ βεβαίως τα ανθρωπιστικά κίνητρα των φοιτητών που θεωρώντας όλα τα άλλα προβλήματα και αδιέξοδα της ελληνικής πραγματικότητας λυμένα ή εν πάση περιπτώσει όχι δική τους προτεραιότητα, κοιτάζουν να σώσουν τους κακόμοιρους τους μετανάστες από το αδίστακτο ελληνικό κράτος. Μήπως όμως θα έπρεπε πριν ή έστω ταυτόχρονα με τους μετανάστες να δούμε τους Έλληνες πολίτες; Ή, μάλλον, να δούμε τους μετανάστες έστω για λίγο, έστω δοκιμαστικά, σαν Έλληνες πολίτες; Και αν εν προκειμένω θέλουμε να μιλήσουμε για νομιμοποίηση, τάσσομαι ολόψυχα με τους φοιτητές. Να νομιμοποιηθούν άμεσα όλοι οι Αφρικανοί μικροπωλητές της Πατησίων, να υποχρεωθούν να καταβάλουν ανάλογους φόρους, ενοίκια, ασφαλιστικές εισφορές, με τους Έλληνες εμπόρους που διατηρούν καταστήματα στον ίδιο δρόμο και που δεν έχουν το δικαίωμα ετσιθελικά να καταλάβουν έναν δημόσιο χώρο όπως το πεζοδρόμιο απλώνοντας σεντόνια με προϊόντα ‘μαϊμούδες’ τα οποία να πωλούν ανεξέλεγκτοι από την ελληνική πολιτεία και σε βάρος των νόμιμων εμπόρων και των πολιτών που παλεύουν να περπατήσουν στα πεζοδρόμια. Νομιμοποίηση τώρα!
5 σχόλια:
Θίγεις ένα τεράαααααααστιο θέμα, το οποίο ακόμα να λυθεί. Κατά τα άλλα ψήφισαν Καμίνη!
Πράγματι τεράστιο το ζήτημα, όχι μόνο από την άποψη της συνολικής αντιμετώπισής του από την πολιτεία αλλά και από την άποψη της ποιότητας ζωής χιλιάδων ανθρώπων που όπως εγώ ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας.
Το ότι αφήσαμε αυτούς τους ανθρώπους ουσιαστικά να καταλάβουν τα πεζοδρόμια της Αθήνας (που δεν είναι και τόσα πολλά...) δείχνει και το πόσο έχουμε παρατήσει/αμελήσει την πόλη μας.
Η εικόνα μπροστά στην ΑΣΟΕΕ και τον ΟΤΕ, αλλά και στην Πανεπιστημίου και την Ερμού είναι τριτοκοσμική.
Όσο για το "άσυλο" της ΑΣΟΕΕ, δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία δε ζητάει έστω άδεια να μπει να τους μαζέψει. Αναρωτιέμαι με ποιο επιχείρημα θα το αρνηθούν οι πρυτανικές αρχές...
Οι αφρικανοί της ΑΣΟΕΕ είναι ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας. Η διακίνηση των φτηνών καταναλωτικών αγαθών (τα λεγόμενα 1$ commodities) και των απομιμήσεων ξεκινά από το Yiwu της Κίνας και καταλήγει στα λιμάνια της Ιταλίας και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το κράτος που επιδιώκει να κάνει μπιζνες με τους κινέζους μέσω της πώλησης των λιμανιών (οπότε και η κινεζική σαβούρα θα έρχετε στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας) κάνει την πάπια σχετικά με το χονδρεμπόριο των συγκεκριμένων αγαθών. Μόνο πρόσφατα υπήρξε μια κίνηση ενάντια σε αποθήκες μόνο με απομιμήσεις μετά από πιέσεις μεγάλων εμπορικών εταιριών. Οι κινέζοι χονδρέμποροι, οι περισσότεροι των οποίων έχουν διαβατήρια της Ε.Ε. (κυρίως Ιταλίας και Πορτογαλλίας, πως άραγε;) παραβιάζουν την νομοθεσία καθημερινά αλλά δεν τους ακουμπά κανείς, αφού είναι γνωστές περιπτώσεις όπου σε συλλήψεις χονδρεμπόρων έχει εμφανιστεί στο τμήμα η Κινεζική Πρεσβεία.
Οδυσσέα τι να πει κανείς... χθες μιλούσα για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν στο κέντρο της της Αθήνας και σήμερα αυτό. Πραγματικά μου έχουν τελειώσει οι λέξεις...
Ανώνυμε δεν αμφιβάλλω ότι όπως τα λες είναι (τα 'χω ξαναπεί κι εγώ παλιότερα). Και δυστυχώς από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο τροχό της η άμαξα που λέγεται παραεμπόριο καλπάζει ανεμπόδιστη και ανεξέλεγκτη από την ελληνική πολιτεία.
Δημοσίευση σχολίου