Ο Ομπάμα των Ρεπουμπλικανών

Nέος πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος εξελέγη, όπως βλέπετε, ένας μαύρος. Έκπληξη; Ή μήπως όχι; Ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος των ΗΠΑ, δηλαδή ο Ομπάμα, ήταν οπωσδήποτε μια μεγάλη έκπληξη. Ο νέος ηγέτης των Ρεπουμπλικανών, απλώς ο δεύτερος μαύρος μετά τον Ομπάμα που αναλαμβάνει ηγετικό πολιτικό ρόλο στις ΗΠΑ. Οι Δημοκρατικοί πρωτοτύπησαν, οι Ρεπουμπλικανοί απλώς μιμήθηκαν. Εκλέγοντας έναν νέο, μόλις 50 ετών, μαύρο πρόεδρο, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ορκωμοσία του επίσης νέου, πρώτου μαύρου – αλλά και Δημοκρατικού – Προέδρου των ΗΠΑ όχι μόνο δεν καινοτόμησαν αλλά έδειξαν ακριβώς το αντίθετο: ότι ελλείψει ανεξάρτητης και ισχυρής δικής τους πολιτικής προσωπικότητας επέλεξαν να μιμηθούν τον αντίπαλό τους στην καινοτομία του, μπας και βγουν από τα αδιέξοδά τους.

Η ανάδειξη στην προεδρία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος ενός μαύρου όχι μόνο δεν κατάφερε ούτε θα μπορούσε ποτέ να συναγωνιστεί τις πρωτόγνωρα θετικές εντυπώσεις που άφησε η ραγδαία ανέλιξη του Ομπάμα, μέσα σε λίγα χρόνια, από τη Γερουσία του Illinois στην Προεδρία των ΗΠΑ, αλλά επιπλέον δίνει ένα χαρακτηριστικό στίγμα: αυτό του δεύτερου και καταϊδρωμένου, ενός κόμματος που όχι μόνο ο υποψήφιός του για την προεδρία ήρθε μακράν δεύτερος πίσω από τον Ομπάμα, αλλά έρχεται ξανά δεύτερο στην επιλογή ενός δικού του επίδοξου Ομπάμα επικεφαλής του. Ο οποίος φαίνεται να αντιπροσωπεύει περισσότερο μια επικοινωνιακή κίνηση στρατηγικής για καλύτερο μάρκετινγκ του κόμματος των Ρεπουμπλικανών στην πολιτική αγορά των ΗΠΑ, μια αποτυχημένη προσπάθεια αξιοπρεπούς ανασύνταξης μετά την εκλογική τους ήττα, παρά μια ρηξικέλευθη πολιτική και όχι απλώς επικοινωνιακή επιλογή, όπως ήταν αυτή του Ομπάμα για το χρίσμα του υποψηφίου Δημοκρατικού προέδρου αρχικά και για την ίδια την προεδρία των ΗΠΑ έπειτα.