Στην ταινία αυτή ο Tom Hanks υποδύεται έναν πάσχοντα από AIDS δικηγόρο που απολύεται άδικα, λόγω της ασθένειάς του, από την εταιρεία στην οποία εργαζόταν και με τη βοήθεια του επίσης δικηγόρου και αρχικά επιφυλακτικού απέναντί του Denzel Washington δικαιώνεται, αν και στο τέλος της ταινίας πεθαίνει από την ασθένεια. Αυτά, όμως, συνέβαιναν στη μακρινή Αμερική πριν πολλά χρόνια και μάλιστα στον κινηματογράφο. Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα ακόμα και αν απλώς είναι κανείς φορέας του ιού του AIDS και όχι ασθενής, μπορεί να απολυθεί. Και η εταιρεία που τον απέλυσε μπορεί να ισχυρίζεται ότι εξαναγκάστηκε να λάβει αυτή την απόφαση έπειτα από τις συνεχείς αντιδράσεις και διαμαρτυρίες των συναδέλφων του, οι οποίοι δεν ήθελαν να βρίσκονται και να εργάζονται στον ίδιο χώρο με αυτόν. Και να δηλώνει ότι «οι συνάδελφοί του αντέδρασαν όταν έμαθαν ότι θα έπρεπε να βρίσκονται σε διπλανό γραφείο με έναν φορέα του ΑΙDS. Αντέδρασαν για να διαφυλάξουν την υγεία τους και έπρεπε να διαφυλαχτεί από την πλευρά μας η απρόσκοπτη λειτουργία της εταιρείας». Ένα συμπέρασμα βγάζω απ’ όλα αυτά, ΑΝ αληθεύουν οι ισχυρισμοί αυτοί: ότι σε αυτή την εταιρεία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, πρέπει να περνάνε πολύ καλά οι εργαζόμενοι. Επιδιδόμενοι σε αχαλίνωτο και χωρίς προφυλάξεις σεξ κάθε τύπου μεταξύ τους, κάθε μέρα, φοβήθηκαν - πάντα σύμφωνα με την εταιρεία - οι άνθρωποι μήπως εν μέσω των οργίων τους μολύνονταν από τον ιό του AIDS από τον συνάδελφο-φορέα. Διότι ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν. Ή αν έφεραν, οι εργαζόμενοι εν τω συνόλω τους, χαίνουσες πληγές και ο συνάδελφος-φορέας επέμενε να αυτοτραυματίζεται και να κολλάει τις πληγές του επάνω στις ανοιχτές δικές τους. Δεν ξέρω εσείς, αλλά υποψιάζομαι ότι τίποτα από αυτά τα δυο δεν συμβαίνει. Και ότι το μόνο που συμβαίνει μπορεί να συνοψιστεί σε μια-δυο λέξεις: παραπληροφόρηση και προκατάληψη. Τα δυο αυτά αν συνδυαστούν μπορεί να αποβούν μοιραία, όχι για κανέναν άλλον, αλλά για τον οιονδήποτε φορέα του ιού του AIDS για τον οποίο, όταν έχει απέναντί του ανθρώπους παραπληροφορημένους και προκατειλημμένους, γίνονται πολύ δύσκολα τα πράγματα. Μπορεί να χάσει τη δουλειά του, να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να μη βρίσκει ούτε στα δικαστήρια το δίκιο του. Μήπως να πήγαιναν όλοι μαζί, εργοδοσία της εταιρείας, εργαζόμενοι (AN αληθεύουν όσα ισχυρίζεται γι’ αυτούς η εταιρεία), πρωτοδίκες, εφέτες, αρεοπαγίτες, να δουν την ταινία της ανάρτησης;
18 Φεβ 2009
Philadelphia
Στην ταινία αυτή ο Tom Hanks υποδύεται έναν πάσχοντα από AIDS δικηγόρο που απολύεται άδικα, λόγω της ασθένειάς του, από την εταιρεία στην οποία εργαζόταν και με τη βοήθεια του επίσης δικηγόρου και αρχικά επιφυλακτικού απέναντί του Denzel Washington δικαιώνεται, αν και στο τέλος της ταινίας πεθαίνει από την ασθένεια. Αυτά, όμως, συνέβαιναν στη μακρινή Αμερική πριν πολλά χρόνια και μάλιστα στον κινηματογράφο. Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα ακόμα και αν απλώς είναι κανείς φορέας του ιού του AIDS και όχι ασθενής, μπορεί να απολυθεί. Και η εταιρεία που τον απέλυσε μπορεί να ισχυρίζεται ότι εξαναγκάστηκε να λάβει αυτή την απόφαση έπειτα από τις συνεχείς αντιδράσεις και διαμαρτυρίες των συναδέλφων του, οι οποίοι δεν ήθελαν να βρίσκονται και να εργάζονται στον ίδιο χώρο με αυτόν. Και να δηλώνει ότι «οι συνάδελφοί του αντέδρασαν όταν έμαθαν ότι θα έπρεπε να βρίσκονται σε διπλανό γραφείο με έναν φορέα του ΑΙDS. Αντέδρασαν για να διαφυλάξουν την υγεία τους και έπρεπε να διαφυλαχτεί από την πλευρά μας η απρόσκοπτη λειτουργία της εταιρείας». Ένα συμπέρασμα βγάζω απ’ όλα αυτά, ΑΝ αληθεύουν οι ισχυρισμοί αυτοί: ότι σε αυτή την εταιρεία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, πρέπει να περνάνε πολύ καλά οι εργαζόμενοι. Επιδιδόμενοι σε αχαλίνωτο και χωρίς προφυλάξεις σεξ κάθε τύπου μεταξύ τους, κάθε μέρα, φοβήθηκαν - πάντα σύμφωνα με την εταιρεία - οι άνθρωποι μήπως εν μέσω των οργίων τους μολύνονταν από τον ιό του AIDS από τον συνάδελφο-φορέα. Διότι ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν. Ή αν έφεραν, οι εργαζόμενοι εν τω συνόλω τους, χαίνουσες πληγές και ο συνάδελφος-φορέας επέμενε να αυτοτραυματίζεται και να κολλάει τις πληγές του επάνω στις ανοιχτές δικές τους. Δεν ξέρω εσείς, αλλά υποψιάζομαι ότι τίποτα από αυτά τα δυο δεν συμβαίνει. Και ότι το μόνο που συμβαίνει μπορεί να συνοψιστεί σε μια-δυο λέξεις: παραπληροφόρηση και προκατάληψη. Τα δυο αυτά αν συνδυαστούν μπορεί να αποβούν μοιραία, όχι για κανέναν άλλον, αλλά για τον οιονδήποτε φορέα του ιού του AIDS για τον οποίο, όταν έχει απέναντί του ανθρώπους παραπληροφορημένους και προκατειλημμένους, γίνονται πολύ δύσκολα τα πράγματα. Μπορεί να χάσει τη δουλειά του, να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να μη βρίσκει ούτε στα δικαστήρια το δίκιο του. Μήπως να πήγαιναν όλοι μαζί, εργοδοσία της εταιρείας, εργαζόμενοι (AN αληθεύουν όσα ισχυρίζεται γι’ αυτούς η εταιρεία), πρωτοδίκες, εφέτες, αρεοπαγίτες, να δουν την ταινία της ανάρτησης;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Γεράσιμε διάβασα κι εγώ την είδηση και γέμισα θλίψη. Όχι τόσο για την εργοδότρια εταιρεία, αλλά κυρίως για τους εργαζόμενους συναδέλφους του φορέα του AIDS. Άφησαν την αμάθεια και την προκατάληψη να τους κυριέψει και να γίνουν αιτία να χάσει τη δουλειά του ένας άνθρωπος ταλαιπωρημένος. Σ' ένα site που διάβασα την είδηση αυτή είχε και σχόλια όπως το πιο κάτω:
"Ότι και να πούμε κανένας δεν θα ήθελε να εργάζεται μαζί με κάποιον που είναι φορέας του AIDS (σε δελτίο άκουσα ότι είχε εκδηλώσει τη νόσο) και να πηγαίνει στην ίδια τουαλέτα ή να πίνει από τα ίδια ποτήρια (ακόμα και πλυμένα).
Κανένας επίσης δεν θα έστελνε το παιδί του σε τάξη σχολείου που ήξερε ότι άλλο παιδί είναι φορέας.
Το θέμα είναι πρακτικό , και οι παπαριές για ρατσισμό υποκρισία.
Αυτοί που μιλάνε για ρατσισμό θα έκαναν κάτι από τα παραπάνω ; Είμαι σίγουρος ότι αυτά τα λένε για τους άλλους".
βλ. εδώ
Meropi διατηρώ αρκετές αμφιβολίες γύρω από το αν αληθεύουν όσα ισχυρίζεται η εταιρεία για τους εργαζόμενους σε αυτήν - γι' αυτό και τα 'ΑΝ' στην ανάρτηση. Σύμφωνα με το άρθρο στο οποίο παραπέμπω, οι εκπρόσωποι της εταιρείας: 'προσκόμισαν και σειρά επιστολών από εργαζόμενους σε αυτήν, οι οποίοι ζητούσαν από την εταιρεία να υπερασπιστεί την υγεία τους και να λάβει άμεσα μέτρα. Στην εσωτερική όμως αυτή αλληλογραφία έλειπε η ακριβής ημερομηνία, ενώ οι υπογραφές των εργαζομένων συνέπιπταν όχι με αυτές του προσωπικού που δραστηριοποιείτο στην εταιρεία όταν διεγνώσθη ο ιός στον συνάδελφό τους, αλλά με αυτές όσων εργάζονταν στην εταιρεία το διάστημα λίγο πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης στο Πρωτοδικείο, στις αρχές του 2006.' Θα μπορούσε δηλαδή κανείς να υποθέσει - υπόθεση κάνω, μπορεί να πέφτω εντελώς έξω - ότι με την απειλή και της δικής τους απόλυσης, έβαλαν, οι της εργοδοσίας, μερικούς άσχετους εργαζόμενους να υπογράψουν τις επιστολές αυτές. Όσο για το σχόλιο στο οποίο παραπέμπεις, συνηθισμένη πρακτική: 'κι εσείς το ίδιο θα κάνατε, όλοι το ίδιο κάφροι είμαστε, τα ίδια μούτρα έχουμε'. Αυτό προσπαθούν από... αρχαιοτάτων χρόνων να μας πείσουν ότι ισχύει οι κάθε είδους προκατειλημμένοι άνθρωποι.
Είναι επιεικώς απαράδεκτο να συμβαίνει αυτό το γεγονός στη χώρα. Είναι επιεικώς γελοίο δικαστής να δικαιολογεί τέτοιου είδους πράξεις απέναντι σε έναν πολίτη που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας.
Περιστατικά σαν και αυτό μας δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης στην κοινωνία μας σχετικά με ασθένεια του AIDS.
Πάντως, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ τουλάχιστον, για την ώρα ο άνθρωπος έχει δικαιωθεί από τη δικαιοσύνη (πρωτοδικείο και εφετείο) και η υπόθεση εκκρεμεί στον Άρειο Πάγο. Λέει βέβαια το ρεπορτάζ ότι η εισήγηση του αεροπαγίτη εισηγητή είναι υπέρ της εταιρείας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και η απόφαση θα ευθυγραμμιστεί με την εισήγηση. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει, ελπίζοντας οι Αεροπαγίτες να έχουν δει το "Φιλαδέλφεια"...
Χωρίς να είμαι λιγότερο ευαίσθητος ή απαθής το δράμα ενός συνανθρώπου, και χωρίς να επιθυμώ να χάσει κανείς τη δουλειά του, θα κάνω για λίγο τον συνήγορο του διαβόλου, λέγοντας πως υπήρχαν και άλλοι, πολύ πιο διπλωματικοί τρόποι να διώξει ένας εργοδότης έναν εργαζόμενο, χωρίς καμμία αναφορά σε προσωπικά θέματα. Δεν γνωρίζω τους νόμους που διέπουν τις εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην Αμερική, ο ιδιωτικός τουλάχιστον εργοδότης, μπορεί να διώξει όποιον θέλει και όποτε θέλει. Υπάρχουν βέβαια αποζημιώσεις, επίδομα ανεργίας, κλπ, καθώς επίσης και Discrimination Laws. Οι διάφοροι δικηγόροι των εταιριών, μπορούν στο άψε σβήσε να βρούν διάφορα Technicalities. Κανείς δεν θα πεί πως σε διώχνουν για AIDS.
John Black ένα έλλειμμα ενημέρωσης το οποίο νομίζω αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου πολιτιστικού μας ελλείμματος...
xasodikis σε αυτή την περίπτωση δικαίωση νομίζω αποτελεί το να πάρεις τη δουλειά σου πίσω. Όμως, όπως επισημαίνει το άρθρο στο οποίο παραπέμπω: 'Στον απολυμένο φορέα του ΑΙDS επιδικάστηκε αποζημίωση 7.500 ευρώ, μαζί με τα δικαστικά έξοδα. Δεν γινόταν όμως λόγος, παρ΄ όλη την περί του αντιθέτου συνήθη πρακτική των δικαστηρίων, για επαναπρόσληψη του θιγόμενου από την καταχρηστική απόλυση στην επιχείρηση.' Μένοντας χωρίς δουλειά και με 7.500 ευρώ προσωπικά δε μου φαίνεται δικαιωμένος. Απολυμένος (εξακολουθεί να) μου φαίνεται.
Locus Publicus ασφαλώς και υπάρχουν πολλοί τρόποι να πετάξεις στην ανεργία εργαζόμενους...
Το πιθανότερο, αγαπητέ Γεράσιμε, είναι οτι η εταιρεία βρήκε αρκετούς "πρόθυμους" εργαζομένους, εκβιάζοντας τους μισούς και εκμεταλλευόμενη τη "στενοκεφαλιά των άλλων μισών...
Μερόπη, γι αυτό πρέπει να δουλέψουμε όλοι και να συνυπάρξουμε με φορείς του AIDS... Για να "πεισθούν" και οι πιο μύχιοι φόβοι μας οτι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα - εκτός από το να κερδίσουμε την ανθρωπιά μας και τη δυνατότητα να μη λεγόμαστε "bigots"...
Prokopis Doukas συνήθως ο ισχυρότερος (εν προκειμένω η εργοδοσία) φορτώνει τα στραβά και τις προκαταλήψεις του στον πιο αδύναμο (στην περίπτωση αυτή οι εργαζόμενοι)... οπότε διόλου απίθανο, όπως έλεγα και προηγουμένως, να υποχρεώθηκαν κάποιοι εργαζόμενοι να υπογράψουν τις επιστολές αυτές.
Γεράσιμε υπάρχει δεδικασμένο από το δικαστήριο ευρωπαϊκών κοινοτήτων αλλά που να το ξέρει η αμαθής εισηγήτρια, που δεν ξέρει να δέσει τα κορδόνια της.
Δημοσίευση σχολίου