Tα κοράκια

Σα να μην της έφταναν της Κωνσταντίνας Κούνεβα όσα τράβηξε και τραβάει με την υγεία της επειδή αρνήθηκε να καταπιεί τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας της ίδιας και χιλιάδων άλλων εργαζομένων στα συνεργεία καθαριότητας και της επιβλήθηκε ως ποινή να καταπιεί μαζί μ’ αυτές και βιτριόλι, άρχισαν σιγά-σιγά, δειλά-δειλά, να μαζεύονται και τα κοράκια έξω απ’ το δωμάτιο νοσηλείας της. Και τι κοράκια: οι πρωταίτιοι των δεινών της, οι ίδιοι αυτοί που με τις πολιτικές τους και την ατολμία τους απέναντι στους εργοδότες-μεγαλοκαρχαρίες και τα μεγάλα, χρονίζοντα προβλήματα της αγοράς εργασίας άφησαν την εργασιακή εκμετάλλευση να φτάσει στο ζενίθ, άφησαν το Μεσαίωνα να επικρατήσει στη σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα. Αφού άφησαν να περάσει λίγος καιρός για να γλυτώσουν την κατακραυγή, για να μη βγάζει μάτι η πρόθεσή τους να εκμεταλλευτούν το δράμα μιας γυναίκας που οι ίδιοι επέτρεψαν και έστω ακουσίως άφησαν να συμβεί, άρχισαν να γυροφέρνουν την άτυχη γυναίκα που μέσα στην ατυχία της, της έλαχε να έρθει μετανάστρια και σε μια χώρα τα πολιτικά κόμματα της οποίας δε σταματούν μπροστά σε τίποτα. Αντί να κοιτάξουν βαθύτερα τις αγκυλώσεις, τις αρτηριοσκληρώσεις, τα στεγανά που παρέμειναν άθικτα όλα αυτά τα χρόνια στην εργασιακά ανεξέλικτη Ελλάδα και είχαν ως τραγική απόληξη τη μαφιόζικη επίθεση εναντίον αυτής της γυναίκας, που βρίσκεται πλέον παραμορφωμένη γιατί τόλμησε να υψώσει το ανάστημά της έναντι στην εργασιακή αθλιότητα, αντί να δείξουν αυτοκριτική διάθεση με πράξεις και όχι με λόγια, με έργα και όχι με μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, έσπευσαν να καπηλευτούν τον πόνο, να εκμεταλλευτούν κομματικά την τραγωδία. Δυστυχώς φαίνεται ότι απ’ τη στιγμή που τα σημερινά μας κόμματα άρχισαν να παίρνουν έναν ιδιόμορφο, εντυπωσιοθηρικό κατήφορο, αυτός δεν έχει τελειωμό. Και ότι όσο περισσότερο απαξιώνονται στα μάτια των «ψηφοφόρων» τους, τόσο τυφλώνονται και τα ίδια, τόσο αγνοούν το τι θέαμα παρουσιάζουν.