To χαμένο κέντρο

Μια εικόνα, λένε, αξίζει χίλιες λέξεις. Ένα ολόκληρο βίντεο – που αποτελείται από δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες εικόνες – πόσες λέξεις άραγε αξίζει; Αναρίθμητες, αναμφίβολα. Οπότε τι να πουν τα λόγια. Άλλωστε, το βίντεο που βλέπετε αναπαριστά νομίζω ανάγλυφα τη σημερινή Ελλάδα: ένα κουβάρι συνδικαλιστών, ανδρών των ΜΑΤ, πολιτικών και παρατρεχάμενων αλλά και αργόσχολων «περίεργων», που όλοι τους περιστρέφονται με ακρίβεια τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου στην τροχιά τους, γύρω από ένα χαμένο κέντρο. Τρακτέρ εξοπλισμένα με ελληνικές σημαίες, μαγκουροφόρους και ελαιόδεντρα, άνδρες των ΜΑΤ που ψεκάζουν στα πρόσωπα των ανθρώπων αμέριμνοι, σα να περιποιούνται τα φυτά στη βεράντα ή το σαλόνι τους, πολιτικοί που έσπευσαν προς άγραν ψήφων και εύκολης δημοσιότητας, παρατρεχάμενοι που για κάτι τέτοια ζουν, για να ξεχωρίσουν ανάμεσα στους άλλους κοινούς θνητούς ως συνοδοί του βουλευτή. Όλοι τους στροβιλίζονται γύρω από τη χαμένη μας κοινωνικότητα, τη χαμένη μας αμοιβαία εμπιστοσύνη, τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, τη χαμένη μας αθωότητα σαν δορυφόροι ενός πλανήτη που δεν υπάρχει πια σε ένα σύμπαν μικροσυμφερόντων, άναρθρων κραυγών και βίας, στο οποίο έχουν καταδικαστεί να αιωρούνται αιωνίως. Κι εμείς μαζί τους.