14 Φεβ 2009

H στιγμή του Καρναβαλιού

Μάλιστα, ήρθε η στιγμή του Καρναβαλιού. Η στιγμή που σαν η Ελλάδα ολόκληρη να προσπαθεί ν' αποτινάξει τα δεσμά της εξάρτησης από την επίγεια και συνάμα αλλόκοσμη εξουσία που λέγεται Εκκλησία, από τον ραγιαδισμό απέναντι στους ρασοφόρους. Και να προτάξει το ανάστημά της έναντι στον κάθε Εφραίμ. «Εμφύλιος» πόλεμος ξέσπασε στην Πάτρα, με αφορμή άρμα-Εφραίμ που σατιρίζει τον ηγούμενο-μπίζνεσμαν. Πρωταγωνιστές, απ’ τη μια οι διοργανωτές του Καρναβαλιού και δημιουργοί του άρματος και απ’ την άλλη τοπικός θρησκευτικός σύλλογος και διάφοροι άλλοι πιστοί, εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης. Πρόκειται νομίζω για μια κομβική συγκυρία, η σπουδαιότητα της οποίας δύσκολα μπορεί να υπερτιμηθεί. Αν τελικά επικρατήσουν οι θιγμένοι πιστοί θα έχουμε μια σαφή οπισθοδρόμηση, μια, ακόμη, υπαναχώρηση του χιούμορ μπροστά στην ορμητική δύναμη της Ορθοδοξίας. Αν επικρατήσουν οι εμπνευστές του άρματος και το δούμε να παρελαύνει στους δρόμους της Αχαϊκής πρωτεύουσας, θα αποτελέσει σαφώς βήμα χειραφέτησης από τη θρησκοληψία, την υποκριτική σεμνοτυφία, τον στείρο πουριτανισμό που επικρατεί ιδίως στη λεγόμενη περιφερειακή Ελλάδα, δηλαδή στις εκτός Αθηνών πόλεις και χωριά μας. Ας παρελάσει το άρμα, θα έλεγα. Ας επικρατήσει το χιούμορ, η σάτιρα, η αστείρευτη αυτή ζωογόνος πηγή του λαού μας έναντι της θρησκευτικής νομιμοφροσύνης, του Ορθόδοξου καθωσπρεπισμού. Ας αποδείξουμε ότι ως λαός μπορεί να σταυροκοπιόμαστε ολημερίς σα για να ξορκίσουμε την κακή μας τύχη που πάμε όπως πάμε, αλλά διαθέτουμε και το σαρκαστικό πνεύμα που μπορεί να λάμψει ακόμη και μέσα στη μεγαλύτερη μαυρίλα, στην σκοτεινότερη εποχή μας. Αυτό το άρμα σηματοδοτεί, στα μάτια μου, τον θρίαμβο του σπιρτόζου, χιουμορίστα νεοέλληνα έναντι του σκυθρωπού, θεοφοβούμενου εαυτού του: την ευφάνταστη ανταρσία της ελεύθερης ψυχής του έναντι των Εφραίμ όχι μόνο της εκκλησίας αλλά και της πολιτικής, της κοινωνίας μας, της γειτονιάς μας, της πολυκατοικίας μας. Αυτές τις Απόκριες ήρθε νομίζω πια ο καιρός, ωρίμασαν οι συνθήκες για να πέσουν μερικές-μερικές μάσκες… εσείς τι λέτε;

2 σχόλια:

Meropi είπε...

Κι εγώ δεν φαντάζομαι να υποκύψουν σε τέτοιου είδους υποκρισίες. Αν πάλι υποκύψουν τι να πω??? Ζήτω η υποκρισία και η θρησκοληψία.
Γεράσιμε δες εδώ . Στο καρναβάλι του Τυρνάβου βασιλιάς Καρνάβαλος ο Εφραίμ!!!!

gerasimos είπε...

Meropi εμένα μου κάνουν εντύπωση όλοι αυτοί οι πιστοί που ξεφυτρώνουν εκεί που δεν τους περιμένεις, πάντα έτοιμοι για την επόμενη... σταυροφορία. Και γίνονται εν τέλει οι καλύτεροι διαφημιστές όσων τους θίγουν. Ακόμη θυμάμαι όταν είχα πάει με ένα φίλο μου να δω τον 'Τελευταίο Πειρασμό' του Σκορσέζε τον χειμώνα του '88-'89, σε ένα σινεμά στην Καλλιθέα. Θα θυμάσαι τις σκηνές απείρου κάλλους με τους πιστούς έξω από τις εισόδους κινηματογράφων με σταυρούς... ε, λοιπόν, δε βρίσκαμε θέση να καθίσουμε. Υπήρχαν μόνο δυο καθίσματα άκρη-άκρη στην πρώτη-πρώτη σειρά... στραβολαιμιάσαμε για να δούμε την ταινία. Τέτοια διαφήμιση, όσα κι αν είχε πληρώσει, δε θα εξασφάλιζε ο Σκορσέζε!